गरिबीकाे त्यो ड्रेस

 गरिबीकाे त्यो ड्रेस 

चन्द्र बस्ताकाेटी 

उमा: दिदि अाज म कलेज जान्छु है ।
गाेमा :अाज कलेज जाने मेराे पालाे हाे नि, उमा । 
उमा : अाज टिचरले महत्त्वपूर्ण पाठ पढाउने भन्नु भएकाेले म जान्छु भनेकाे दिदि । 
गाेमा : मेराे चाैथाे पिरियड पनि महत्त्वपूर्ण छ नि, बहिनी । 
उमा : दिदि म दाेस्राे परियड पढेर अाउछु अनी तपाई जानु । (उमाले उपाए निकाल्छे)
गाेमा: हुन्छ, छिटाे अाउ है । 

 उमा र गाेमा गरिब परिवारका दामली जस्तै दिदि बहिनी  हुन । १२ सम्म गाउमै पढेका दिदि बहिनी गत बर्ष गाेमा र याे बर्ष उमा पाेखराकाे एक सरकारी क्याम्पस बिबिएस  पढ्न काेठा लिएर बसेका हुन । ड्रेस किन्ने पैसा नभए पछि गाेमा र उमा एउटै ड्रेस पालाे गरिगरि लगाएर कलेज जान्छन् । एक हप्तामा ३ दिन दिदि र ३ दिन बहिनी ड्रेस नभएकाले अाधाअाधा  कलेज पढ्ने गर्दछन । १ बर्ष पछि अर्काे एक सेट ड्रेस किनेपछि नया र पुरानाे पालाे गरि गरि लगाउछन । 

समयक्रम सगै गाेमा प्राईभेट बिद्यालयकाे शिक्षिका र  उमा एक सहकारीकाे कलेक्टर हुदै ब्यबस्थापक बन्छन । 

दुबै दिदि बहिनीले अाफ्नाे तलबकाे १० प्रतिसत छुट्याएर राख्न थालेका रहेछन । रेगुलर कलेज पढ्न नपाएकाे पिडा अरु गरिब परिवारलाई पनि हुन्छ हाेला भनी उक्त सरकारी क्याम्पस पढ्ने १० जना बिद्यार्थी लाई उनिहरु अाफैले ड्रेस दिन चाहन्छन । उनिहरुले १२ महिनामा १० प्रतिसतका दरले राखेकाे पैसा ४८ हजार हुन्छ । उनिहरुले अाफ्नाे प्रस्ताब सामाजिक सञ्जालमा राख्दछन । उनिहरुकाे  याे कहानी सहितकाे प्रस्ताब सुने पछि धेरै बिद्यार्थीले काेष खडा गरि सबै बिद्यार्थीलाई ड्रेस काेष मार्फत दिन अभियान नै थाल्दछन । अन्तत  देश बिदेशमा रहेकाहरुकाे स्वस्फूर्त सहयाेगले १० कराेड भन्दा बढि रकम जम्मा हुन्छ । सबैले गाेमा र उमाकाे नाममा काेष बनाउन प्रस्ताव गर्दछन ।  उनिहरु अाफ्नाे नाममा काेष राख्न मञ्जुर भएनि काेषकाे समितिमा बस्न चाहदैनन । अन्तत  कास्कीका सबै सरकारी क्याम्पस प्रमुखहरु र कास्कीका क्याम्पसमा रहेका सबै स्वतन्त्र बिद्यार्थी युनियनका अध्यक्ष रहेकाे  काेष संचालक समिति बन्छ र सबै जेहन्दार र गरिब परिवारका बिद्यार्थीलाई गाेमाउमा शैक्षिक सराेकार काेष बनेर काम हुन्छ उमा र गाेमाकाे पिडाले  सबैकाे पिडा समाधानकाे बाटाे खाेजेकाेमा बाबुअामा समेत दंग छन ।